«فلج بل» که آنجلینا جولی هم به آن مبتلا شده چیست؟
جولی زنی است که هیچ واهمهای از ابراز همگانی کردن مشکلات مربوط به سلامت خود ندارد. البته او این کار را برای افزایش آگاهی عمومی انجام میدهد.
در سال ۲۰۱۳، به دنبال اینکه جهش ژنی مستعدکننده ابتلا به سرطان پستان موسوم به BRCA1 در آزمایشات او مشخص شد، عمل جراحی برداشتن دو طرفه پستان (ماستکتومی) و جراحی بازسازی پستان برای او انجام شد.
جهش یا موتاسیون ژنتیکی فوق نهتنها احتمال سرطان پستان را میافزاید، بلکه احتمال سرطان تخمدان را هم زیاد میکند.
به همین خاطر آنجلینا جولی که از پیدایش چنین مشکلاتی در آینده در مورد خود، نگران بود، در سال ۲۰۱۵ عمل جراحی دیگری هم انجام داد و این بار تخمدانها و لولههای رحی او برداشته شدند.
اما مشکلات دست از سر جولی برنمیدارند، بعد از جنجال جدایی از برد پیت و پس از اینکه مدتی ظاهرا با بیاشتهایی عصبی دست و پنجه نرم میکرد، این بار او در گفتگو با «ونیتی فیر»، گفته که سال پیش تشخیص داده شد که پرفشاری خون و فلج بل دارد.
به صورت خلاصه فلج بل، شکلی از فلج موقتی صورت است که ناشی از مشکل عصب صورتی است.
فلج بل شایعترین علت فلج یک طرفه صورت است یعنی حدود ۷۰ درصد موارد فلج یک طرفه صورت ناشی از فلج بل هستند. میزان بروز آن یک تا چهار مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است. بیشترین گروه سنی که به آن مبتلا میشوند، گروه سنی بین ۱۵ تا ۶۰ سال است، یعنی در خارج این محدوده سنی فلج بل کمتر شایع است.
وجه تسمیه این بیماری، به خاطر نام جراح اسکاتلندی به نام چارلز بل است که نخستین پزشکی بود که این بیماری را توصیف کرد. البته خیلی پیشتر از او محمد زکریای رازی، علایم فلج مرکزی و محیطی عصب صورتی را توصیف کرده بود.
در این نوع فلج، بیمار نمیتواند عضلات صورتاش را کنترل کند. علایم بیماری ممکن است خفیف یا شدید باشند. ممکن است شخص تنها لرزشهای خفیف عضلات صورت به صورت یک طرفه داشته باشد، یا اینکه ضعف اندکی داشته باشد یا کلا توانایی حرکت دادن عضلات صورت را از دست بدهد. ممکن است افتادگی پلک یا تغییر در حس چشایی یا درد خفیف در ناحیه گوش هم توسط بیماران گزارش شود.
عوامل خطر ابتلا به فلج بل، چیزهایی مانند دیابت و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی هستند. بسیاری تصور میکنند که التهابی که متعاقب ابتلا به عفونت تنفسی در عصب صورتی با عصب هفت رخ میدهد، سبب این بیماری است.
در زمان مواجهه با بیمارانی با فلج یک طرفه صورت باید تشخیصهای افتراقی دیگری مانند تومور مغزی، سکته مغزی، سندرم رمزی هانت، سارکوئیدوز یا بیماری لایم را هم به عنوان علل احتمالی دیگر فلج صورت، در نظر گرفته شده و رد شوند.
بیماری میتواند خود بخود بهبود پیدا کند. کورتیکواستروئیدها درمان دارویی اصلی فلج بل هستند. داروهای ضدویروسی نقش اندکی در درمان بیماری دارند.
اگر افتادگی پلک وجود داشته باشد، باید با استفاده از قطره اشک مصنوعی چشم را از خشک شدن محافظت کرد.
معمولا علایم بهبودی از بیماری ظرف ۱۴ روز، آغاز میشود و بهودی کامل شش ماهه رخ میدهد. البته تعداد اندکی از بیماران کاملا بهبود پیدا نمیکنند.