اردشیر یکم ملقب به اردشیر دراز دست از سال465 تا 424 پیش از میلاد به مدت 41 سال بر امپراطوری هخامنشی پادشاهی کرد. وی را به خاطر قدرت زیاد و تسلطی که بر کارهای مملکتی داشت دراز دست می خواندند.
اردشیر پس از آنکه داریوش پسر خشایارشا در توطئه ای توسط اردوان کشته شد، به طور موقت به شاهنشاهی ایران برگزیده شد و پس از اطلاع یافتن از دسیسه اردوان و فرزندانش برای قتل وی، آن ها را مجازات کرد و به قتل رساند.
دوران اردشیر یکم دورانی پر از رفاه و آرامش برای مردم بود. رفتار وی با مردم بسیار نیکو بود و یونانیان وی را به خاطر دادگری می ستودند. از اقدامات اردشیر دراز دست می توان به تنظیم و اصلاح تقویم ایران اشاره کرد که در طی آن نام ایزدان مزدیسنا برای ماه ها انتخاب شدند.
از وقایع مهم دوران اردشیر یکم می توان به شورش ایناروس در مصر در سال 460 پیش از میلاد اشاره کرد. مردم مصر در طی شورشی شخصی به نام ایناروس را به عنوان پادشاه خود انتخاب کردند. اردشیر عموی خود هخامنش را به جنگ با ایناروس فرستاد. نیروی دریایی یونان نیز به شورشیان مصری کمک رساندند. در ابتدا هخامنش سردار دلیر ایرانی در نبرد با ایناروس کشته شد و ایرانیان شکست سختی خوردند ولی اردشیر با تدبیری از ساتراپ سوریه و کلیکیه کمک خواست و آن ها سپاهی برای نبرد فرستادند و یونانیان و مصری ها در جنگ با ایرانیان شکست سختی خوردند و ایناروس به یونان گریخت.
در زمان اردشیر دراز دست تجدید بنای معبد مقدس سلیمان در اورشلیم به پایان رسید و عزرای کاهن با موافقت اردشیر با تعدادی از یهودیان برای اصلاح قانون شریعت موسی به اورشلیم رفتند که حاصل آن کتاب های عزرا و نحیما است. نحیما پیامبر اسرائیلی و یکی از ساقیان دربار اردشیر بود.
در سال 449 پیش از میلاد عهدنامه صلح کالیانس میان ایران و یونان بسته شد. در این هنگام بود که یونان درگیر اختلافات داخلی بین آتنی ها و اسپارت ها بود که منجر به جنگی به مدت 26 سال در یونان بود شد.
اردشیر دراز دست پس از سالها دادگری و مملکت داری در سال 424 پیش از میلاد درگذشت و در دل کوه رحمت در نقش رستم به خاک سپرده شد.